Apiterapia

Medycyna ludowa

Apiterapia to zbiór metod zaliczanych do medycyny naturalnej, wykorzystujący produkty pszczele, takie jak miód, kit pszczeli (zwany propolisem), pierzga, mleczko pszczele, oraz jad pszczeli.

Zakres wskazań terapeutycznych podawany przez zwolenników apiterapii jest bardzo szeroki, jednak w ramach badań klinicznych jej skuteczność została udowodniona jedynie w ograniczonym zakresie. Ze szczególną ostrożnością należy podchodzić zwłaszcza do stosowania apiterapii w leczeniu nowotworów, gdyż pomimo licznych badań, skuteczność tej metody nie została w tym przypadku potwierdzona klinicznie.

Apiterapia zaliczana jest do ziołolecznictwa, lub szerzej do naturopatii. Jednym z niewielu lub jedynym krajem gdzie jest, uznana za terapię medyczną jest Rosja, gdzie zaliczana jest do praktyk tradycyjnych). W apiterapii dopuszczone są również produkty os i ich jad.

Stosowane produkty
miód – Posiada właściwości bakteriostatyczne i może być stosowany jako preparat wspomagający gojenie ran. Pozytywne wyniki uzyskano również w przypadku leczenia kaszlu nocnego miodem. zwolennicy postulują korzystne działanie miodu na układu krążenia, układu oddechowy, układu pokarmowy, układu moczowy, a także jako lek leczący z hemoroidów oraz schorzeń ginekologicznych;
propolis (kit pszczeli) – stosowany w leczeniu czyraków i odleżyn, chorób alergicznych i reumatycznych, uszu, oczu oraz układu krążenia;
pierzga – zwolennicy apiterapii zalecają jej stosowanie w przypadku chorób żołądka, jelit, wątroby, prostaty, układu krwiotwórczego oraz schorzeń psychicznych;
mleczko pszczele – zwolennicy wykazują działanie lecznicze lub wspomagające leczenie w przypadku chorób układu krążenia, układu pokarmowego, skóry, błon śluzowych, oczu, zaburzeń przemiany materii, chorób narządu ruchu i wieku starczego;
jad pszczeli – stosowany w leczeniu chorób reumatycznych, alergicznych i blizn pooperacyjnych. W przypadku niektórych dolegliwości (bóle reumatyczne, zapalenie stawów) mechanizm działania jadu pszczelego został poznany, jednak metoda ta nie jest uznawana za metodę medyczną (z wyjątkiem Rosji) z powodu dużego ryzyka powikłań przy jej stosowaniu.

Medycyna ludowa
Znachor

Znachor to osoba bez wykształcenia medycznego, zajmująca się leczeniem ludzi. Znachorstwo jest często związane z zabobonami, stosuje się w nim metody irracjonalne, praktyki rytualne i magiczne, które są rozpowszechnione wśród plemion prymitywnych, ale także sporadycznie spotykane jeszcze w społeczeństwach cywilizowanych. Wiedzę znachor otrzymywał od wykształconych poprzedników i znawców ludowej medycyny. …

Medycyna ludowa
Zielarstwo

Zielarstwo to dział wiedzy zajmujący się zagadnieniami hodowli, uprawy, zbioru, suszenia, pakowania i przechowywania roślin leczniczych. Uprawa roślin leczniczych może być prowadzona w ogrodzie lub specjalnym gospodarstwie rolnym jako uprawa polowa (plantacja). Zbiór roślin leczniczych dotyczy zbierania ich zarówno z takich upraw, jak i ze stanu naturalnego, gdyż wiele roślin …

Medycyna ludowa
Ziołolecznictwo

Ziołolecznictwo (fitoterapia, fitofarmakologia) zajmuje się wytwarzaniem leków ziołowych z naturalnych bądź przetworzonych surowców uzyskiwanych z roślin leczniczych oraz ich stosowaniem w profilaktyce i terapii chorób. Pojęcie to jest również używane dla określenia gałęzi medycyny alternatywnej zajmującej się leczeniem preparatami roślinnymi. Ziołolecznictwo zajmuje się poznaniem właściwości roślin leczniczych, w tym: mechanizmów …