Aurikuloterapia to dział akupunktury polegający na leczeniu poprzez nakłuwanie małżowiny usznej.

W najstarszym zachowanym dziele chińskim o akupunkturze „Huangdi neijing” („Kanon medycyny Żółtego Cesarza)” napisano, że na uchu spotykają się wszystkie kanały energetyczne ustroju ludzkiego. Ten fakt wykorzystywali dawni lekarze chińscy, lecząc nakłuwaniem ucha w odpowiednich punktach. Jednak ta metoda była stosowana rzadziej niż klasyczna akupunktura i została zapomniana.

Aurikuloterapia jest powszechnie stosowana na całym świecie przy redukowaniu stężenia substancji powodujących łaknienie i przy walce z uzależnieniami. Efektywność aurikuloterapii podczas odwyku znajduje swoje wyjaśnienie w neurologii państw zachodu oraz tradycyjnej medycynie wschodniej. W roku 1970 dr Michael O. Smith jako pierwszy zastosował aurikuloterapię w redukcji substancji uzależniających i walce z nałogiem.

Podwaliny pod wykorzystanie aurikuloterapii, jako części detoksykacji, na gruncie neurologii w medycynie zachodniej bazują na wcześniejszym wykorzystaniu elementów małżowiny w odwyku. Wklęsłe obszary ucha zewnętrznego połączone są z autonomicznym układem nerwowym poprzez nerw błędny oraz podwzgórze. Wpływanie na te elementy układu nerwowego zapewnia odprężenie i utrzymuje równowagę. Wydzielanie endorfin za sprawą aurikuloterapii jest dodatkową korzyścią podnoszącą dobre samopoczucie, osiąganą bez użycia substancji uzależniających.

Zwyczajowo, by wspomóc powrót do zdrowia po uzależnieniu, stymuluje się pięć punktów ucha zewnętrznego. Opanowanie mapy receptorów ucha ułatwia odnalezienie ich wszystkich:

współczulnego
shén mén
serca
wątroby
płuc