Głodówka, głodówka lecznicza to metoda stosowana w medycynie alternatywnej polegająca na okresowym całkowitym zaprzestaniu spożywania pokarmów (przyjmuje się tylko płyny). Termin głodówka jest stosowany zamiennie z postem lub leczniczym postem

Zaprzestanie spożywania posiłków przez okres dłuższy niż ten, do którego organizm jest fizjologicznie przystosowany, uruchamia mechanizm adaptacyjny, który działa przez okres od dwóch do trzech tygodni. Działanie mechanizmu rozpoczyna się po czasie nie krótszym niż 16 godzin i nie dłuższym niż 3 dni od przyjęcia ostatniego posiłku (w zależności od budowy ciała, warunków środowiskowych i składu ostatniego posiłku; czas ten nie zależy od masy tkanki tłuszczowej). Po tym czasie zachodzące procesy, zwłaszcza pozyskiwanie przez organizm glukozy z białek, powodują nieodwracalne lub trudno odwracalne zmiany, a także powstaje ryzyko niewłaściwej reakcji organizmu na posiłek w momencie zakończenia głodówki. Analogiczna odpowiedź organizmu następuje w czasie drastycznego zmniejszenia podaży energetycznej, to jest wówczas, gdy z posiłkami dostarczanie jest mniej niż do 500 do 600 kcal w ciągu doby (wartość zależna od płci i budowy ciała).

W potocznym znaczeniu lub w znaczeniu medycyny niekonwencjonalnej głodówka zaczyna się po ostatnim posiłku, natomiast w znaczeniu medycznym głodówka zaczyna się po wyczerpaniu zapasu glikogenu w wątrobie i mięśniach (zapas wynosi od 400 do 450 gram, czyli na ok. 16 godzin). Następnie spalaniu ulegają białka. Organizm rozpoczyna syntezę glukozy na drodze glukoneogenezy, w której wykorzystywane są zgromadzone w organizmie aminokwasy. Na skutek przedłużającej się głodówki zwiększa się spalanie aminokwasów pochodzących z rozkładu białek krwi i tkanki mięśniowej. Zwiększa się znacznie ryzyko wystąpienia hipoglikemii, na którą szczególnie wrażliwa jest tkanka nerwowa.

Zaprzestanie spożywania posiłków na czas dłuższy niż okres, do którego człowiek jest przystosowany, stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia głodującego, ponieważ prowadzi do zachwiania równowagi elektrolitycznej, spadku masy mięśniowej i może zwiększać ryzyko występowania dny moczanowej.

Wbrew wiedzy o fizjologii człowieka, której proces adaptacyjny do stanu głodowego zmniejsza wydalanie wszelkich substancji, propagatorzy głodówki leczniczej sugerują, że prowadzi do pewnego rodzaju oczyszczenia organizmu, nazywanego detoksykacją. Detoksykacja ma być rzekomo spowodowana tym, że następuje autofagia, w wyniku której rozłożeniu ulegają komórki zawierające toksyny i same toksyny. W rzeczywistości proces ten zachodzi stale w organizmie człowieka i może być nasilany m.in. przez niedobór substancji odżywczych, jednak nie prowadzi od ich wydalenia z organizmu, ponieważ produkty autofagii są zużywane do budowy nowych komórek.